Osoby, które mają problem z pewnością siebie zazwyczaj boją się konfrontacji z innymi ludźmi. Takie sytuacje mogą występować niemal na każdym kroku – w pracy, w sklepie, w parku czy na przystanku. Chodzi przede wszystkim o to, że zamiast obrony swoich poglądów, przybierają postawę uległą w imię zachowania niezrozumiałego świętego spokoju. Poniżej przedstawiamy Wam kilka przykładów na to, że asertywności zwyczajnie można się nauczyć. Gotowi?
Powinniśmy zacząć od projekcji własnego, asertywnego zachowania. W tym celu wyobrażamy sobie sytuację, w której zachowujemy się w sposób sprzeczny z naszą naturą. Wykazujemy czynną postawę obronną i aktywnie bronimy swoich racji. W tym celu możemy na przykład naszkicować w głowie dialog w trakcie którego „wygrywamy” dyskusję z przełożonych. Warto więc przygotować sobie merytoryczne argumenty, odpowiedzi na trudne pytania, riposty etc. Codzienne szkicowanie takich sytuacji sprawi, że będziemy zdecydowanie bardziej przygotowani na trudne sytuacje.
Obrona swoich racji
Drugą sprawą jest zachowanie dystansu do naszego rozmówcy. Wyobraźmy sobie sytuację, w której musimy wyrazić swoją opinię na dany temat. Wiemy jednak, że będzie ona kontrowersyjna i najprawdopodobniej nie spotka się z aprobatą naszego rozmówcy. W efekcie zostanie ona odrzucona lub nawet wyśmiania. Pytanie brzmi: no i co z tego? Każdy ma prawo do własnego zdania. Jeżeli więc każdą odmienną opinię będziemy traktować jako atak na naszą osobę, nigdy nie będziemy asertywni. Jeżeli mamy absolutną pewność, że to my mamy rację, to po prostu wysłuchajmy opinii innej osoby i natychmiast wyrzućmy ją do śmietnika.
Kazdy ma prawo do wlasnego zdania
Ostatnią rzeczą jest nauczenie się mówienia „nie”. Chodzi o świadomość tego, czego w danej sytuacji potrzebujemy lub czego oczekujemy od drugiej osoby. Jeżeli jej żądania są sprzeczne z naszymi, nigdy nie bójmy się odmówić. W ten sposób nasze relacje pozostaną autentyczne a rozmówcy będą liczyć się z naszym zdaniem.
Skomentuj